Madziu, płakałaś...
Pewnie bolał Cię brzuszek.
Albo dziąsełka. Tak, dziąsełka, ząbki Ci rosną. Dziąsełka potrafią boleć, swędzić, drażnić, denerwować...
Nic nie można zrobić tylko płakać, jęczeć, marudzić, wyć, zawodzić. Oślinić się przy tym tak przeraźliwie, że aż body zmieniać trzeba, lub śliniaczek założyć. Albo wykąpać dziecko o 16 po południu, choć to nie Twoja pora kąpieli.
Nie zdziwiłaś się, że ząbki już nie bolą.
Poczułaś ulgę.
Ale ze zdziwieniem obserwowałaś mamę: po co zawija Cię w ten różowy kocyk, przecież nie jest zimno.
Wychodzi z domu…
Mamo!?
Na spacer!?
Nie zostawiaj mnie tu, mamusiu…
Zimno jest chyba, choć ja nie czuję...
Ciężko dźwigać kamienie; dobrze, że mam kocyk.
To ja – nie ja.
To Madzia tam leży w ciemności pod kupą kamieni. Ale to nie ja…
Ja mam skrzydła!
Latam!!!
Mamo, ja latam!!!
Nie płacz mamusiu.
Poproszę Boga, aby Ci wybaczył.
